Belém – architektura ze smakiem

Stolica Portugalii jest wyjątkowo urokliwym miastem, toteż wybranie najbardziej malowniczych zakątków i obiektów architektonicznych Lizbony nie jest łatwym zadaniem. Można się jednak pokusić o wskazanie trzech, w dzielnicy Belém, szczególnie zasługujących na uwagę.

O Lizbonie, brzmiącej rzewnym fado, smakującej cynamonowymi pastéis de nata i dorszem, czyli bacalhau, w setkach odmian, nie sposób pisać zwięźle. Zresztą, nie taka jest portugalska dusza. Warto jednak spróbować, choćby w kilku słowach, przybliżyć to, co w Lizbonie, a zwłaszcza w dzielnicy Belém, najpiękniejsze.

Klasztor Hieronimitów w Belém

Szukając doznań estetycznych i duchowych, pierwsze kroki w Lizbonie należy skierować do dzielnicy Belém. Tam bowiem znajduje się XVI-wieczny kompleks klasztorny – Mosteiro dos Jerónimos (Klasztor Hieronimitów). Jest on najbardziej spektakularnym przykładem architektury w stylu manuelińskim – portugalskiej odmiany późnego gotyku.

Klasztor Hieronimitów w Belém – unikatowy przykład architektury w stylu manuelińskim.

Co zachwyca? Chociażby wielkość klasztoru, jak też oszałamiające bogactwo detali łączących strzeliste motywy charakterystyczne dla gotyku, „morskie” zdobienia znane z XV- i XVI-wiecznych statków oraz wpływy orientalne. Ciekawostką jest fakt, że w 2007 roku na terenie Klasztoru Hieronimitów podpisany został Traktat Lizboński.

Wieża w Belém

Zaledwie 15-minutowy spacer dzieli Klasztor Hieronimitów od innej budowli w stylu manuelińskim – XVI-wiecznej wieży, Torre de Belém. O ile jednak klasztor jest powstał w celach sakralnych, wieża (port. torre) jest budowlą typowo militarną.

Torre de Belém – niegdyś strzegła wejścia z Atlantyku na wody Tagu. Zbudowana w XVI-wieku, w XVIII, po trzęsieniu ziemi, została przesunięta bliżej brzegu.

Osadzona na brzegach Tagu (u ujścia rzeki do Atlantyku) strzegła wejścia do lizbońskiego portu i stanowiła punkt orientacyjny dla żeglarzy powracających z dalekich morskich wypraw.

Belém słynie nie tylko z cudów architektury, ale także (a może przede wszystkim) z przepysznych słodkości – pastéis de Belém. To typowa dla tej części Lizbony odmiana babeczek z waniliowo-cynamonowym nadzieniem.

Wieża jest bogato zdobiona, a ornamenty przedstawiają egzotyczną florę i faunę – w tym jedno z najstarszych w Europie przedstawień… nosorożca. Wieża przechowuje w swojej historii także „polski smaczek” – w 1833 roku więźniem w niej przetrzymywanym był generał Józef Bem.

Nowoczesność w dobrym stylu

Spacerując nabrzeżem Tagu, wciąż w Belém, nie sposób nie zauważyć ultramodernistycznego budynku MAAT – Museu de Arte, Arquitetura e Tecnologia, Muzeum Sztuki, Architektury i Techniki.

Taras widokowy budynku MAAT. W tle Most 25 Kwietnia – Ponte 25 de Abril.

Muzeum zlokalizowane jest w budynku dawnej elektrowni, a swoje podwoje otworzyło w 2016 roku. Pofalowana fasada budynku płynnie łączy się z linią brzegową – natura łagodnie przechodzi w kulturę. Budynek MAAT jest dowodem, że zabytkowa Lizbona jest miastem żywym i wciąż rozwijającym się. Warto przekonać się o tym na własne oczy.